آشنايي اجمالي با فناوري NFC
موبايل وسيله‌اي كه روزي داشتن آن رويا بود، ا حتي ضعيف‌ترين قشرهاي جامعه هم هر كدام يكي در جيشان دارند و به شيوه‌اي مختلف از آن استفاده مي‌كنند. پس از رايج شدن موبايل، ساده‌ترين شيوه تبادل اطلاعات، يعني “اينفرارد” محبوبيت بالايي پيدا كرد. چندي نگذشت كه يك فناوري جديد‌تر به نام “بلوتوث” از راه رسيد و اينفرارد را از رده خارج كرد. اكنون چندي است كه نجواهاي از رده خارج شدن بلوتوث نيز به گوش مي‌رسد.NFC كه مخفف عبارت Near Field Communication به معناي "ارتباط ميداني نزديك" است تكنولوژي جديدي است كه اين روزها در بيشتر گوشي‌هاي هوشمند نصب است . ارتباط ميداني نزديك (NFC) يك فركانس راديويي (RF) است كه بر پايه جفت سازي در فاصله نزديك مي باشد و امكان انتقال اطلاعات در محدوده تا 10 سانتيمتر را فراهم مي نمايد. تصور مي شود فناوري ارتباط ميداني نزديك (NFC) كه توسعه اي از RFID مي باشد، يكي از فناوريهاي نويد دهنده و به احتمال زياد استاندارد در دستگاههاي تلفن همراه در سالهاي آينده قرار گيرد. NFC ارتباط بين دو دستگاه را فقط با نزديك كردن آنها به هم يا زدن آنها به هم ممكن مي سازد و دور كردن دستگاهها از هم ارتباط را قطع مي كند بدون اينكه كاربر هيچ دانشي درباره اين كار داشته باشد يا يك شبكه براي اين كار لازم باشد. به غير از انتقال اطلاعات بين دستگاههاي موبايل، به عنوان مثال اين فناوري را مي توان جهت كليد ورودي و كنترل ورود افراد به اماكن، كيف الكترونيكي دانشگاهي براي پرداختهاي مختلف همچون رستوران دانشگاه، كتاب فروشي، خدمات زيراكس و چاپ، گرفتن اطلاعاتي كامل در رابطه با يك همايش خاص، استفاده به عنوان مدارك شناسايي، رزرو غذا و موارد ديگر استفاده نمود.